به نقل از «ایسنا»

ایلان ماسک می‌گوید اولین دریافت‌کننده تراشه نورالینک ماوس را با فکر کنترل می‌کند

تاریخ انتشار: ۲ اسفند ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۷۹۹۷۹۴

ایلان ماسک می‌گوید که اولین بیمار انسانی که تراشه مغزی نورالینک(Neuralink) در سر او کاشته شد، پس از بهبودی کامل، تنها با فکر کردن می‌تواند نشانگر ماوس رایانه را روی صفحه حرکت دهد.

به گزارش ایسنا، ایلان ماسک، موسس استارت‌آپ نورالینک، می‌گوید: به نظر می‌رسد اولین بیمار انسانی که با تراشه مغزی نورالینک تحت درمان قرار گرفته بود، به طور کامل بهبود یافته و می‌تواند با استفاده از افکار خود یک ماوس رایانه را کنترل کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به نقل از دیلی‌میل، این پیشرفت خوبی است و به نظر می‌رسد که بیمار با وجود اثرات عصبی که ما از آن آگاه هستیم، بهبودی کامل پیدا کرده است. بیمار فقط با فکر کردن قادر است نشانگر ماوس را روی صفحه نمایش حرکت دهد.

ماسک گفت که نورالینک اکنون در تلاش است تا بیشترین تعداد کلیک روی دکمه ماوس را از بیمار دریافت کند.

نورالینک ماه گذشته پس از دریافت تاییدیه برای پذیرش داوطلب انسانی در ماه سپتامبر، تراشه تله‌پاتی(Telepathy) را با موفقیت در سر این بیمار کاشت. هویت اولین بیمار نورالینک هنوز نامشخص است.

فناوری نورالینک از یک ربات برای قرار دادن ایمپلنت رابط مغز و رایانه در ناحیه‌ای از مغز که تصمیم به حرکت را کنترل می‌کند، استفاده می‌کند. این سیستم شامل یک تراشه رایانه‌ای است که به نخ‌های انعطاف‌پذیر کوچکی متصل شده است که توسط یک ربات به مغز متصل می‌شوند. ربات تکه کوچکی از جمجمه را برمی‌دارد، الکترودهای نخ مانند را به نواحی خاصی از مغز متصل می‌کند، حفره ایجاد شده را بخیه می‌زند و تنها بقایای قابل مشاهده، جای زخم باقی مانده از برش است.

ماسک گفت که این جراحی فقط ۳۰ دقیقه طول می‌کشد و نیازی به بیهوشی عمومی ندارد و بیماران می‌توانند در همان روز به خانه بازگردند.

مشخص نیست که آیا تمام این وعده‌ها برای اولین بیمار که ایمپلنت را دریافت کرده است صدق می‌کند یا خیر، اگرچه ماسک گفت که او به خوبی بهبود یافته است. با این حال، پس از اعلام ماسک مبنی بر اینکه اولین انسان ایمپلنت نورالینک دریافت کرده است، کارشناسان نگرانی‌های جدی در مورد ایمنی مطرح کردند.

دکتر دین برنت(Dean Burnett)، محقق افتخاری دانشگاه کاردیف، شروع آزمایش‌های انسانی را نگران‌کننده و هشداردهنده خواند.

او گفت: سرعتی که ماسک با آن از عدم حضور در حوزه ایمپلنت‌های جراحی مغز و اعصاب به اظهارات گسترده جهانی در مورد آن رسیده است، نگران‌ کننده است. مسئله این است که او ارتش عظیمی از حامیان دارد که ممکن است برای این نوع کارها داوطلب شوند و من فکر می‌کنم وقتی صحبت از چسباندن چیزهایی به بدن افراد می‌شود، این بسیار خطرناک است.

در حالی که دکتر برنت گفت که اولین بیمار به احتمال زیاد ایمن خواهد بود، افزود که خطر بزرگ‌تر این است که مردم خوب پیش رفتن آن را ببینند و سپس عرضه شود، زیرا قرار نیست همه روش‌ها تحت نظر یکسان اجر ا شوند. وی افزود: من این کار را انجام نمی‌دهم و اگر می‌توانستم با فردی که برای آن داوطلب شده صحبت کنم، سعی می‌کردم او را نیز منصرف کنم.

ماسک گفته است که هدف اولیه نورالینک این است که به افراد اجازه دهد نشانگر ماوس یا صفحه کلید رایانه را با استفاده از افکار خود کنترل کنند و به صورت بی‌سیم با جهان ارتباط برقرار کنند.

این شرکت ادعا می‌کند که ما را قادر می‌سازد تا افکار، ترس‌ها، امیدها و اضطراب‌های خود را به اشتراک بگذاریم. همچنین می‌تواند به افراد فلج کمک کند تا دوباره راه بروند و سایر بیماری‌های عصبی را درمان کند.

ماسک در پستی در ایکس(توئیتر سابق) نوشت که دستگاه  تله‌پاتی کنترل تلفن همراه یا رایانه شما و از طریق آنها تقریبا هر دستگاهی را فقط با فکر کردن امکان پذیر می‌کند.

وی افزود: کاربران اولیه کسانی خواهند بود که توانایی استفاده از اندام‌های خود را از دست داده‌اند. تصور کنید که استیون هاوکینگ می‌توانست سریع‌تر از یک تایپیست ارتباط برقرار کند. این هدف ماست.

ماسک همچنین گفته است که در پاسخ به یک سوال که آیا حاضر است یک تراشه مغزی را در سر یکی از فرزندانش قرار دهد گفت که از این بابت خیالش راحت است.

او در دسامبر ۲۰۲۲ گفت: می‌توانم بگویم در نقطه‌ای هستیم که دست کم، به نظر من، خطرناک نیست.

کاشت تله‌پاتی در انسان بخشی از مطالعه پرایم نورالینک(PRIME Neuralink) است که آزمایشی برای ارزیابی ایمنی ایمپلنت و ربات جراحی که این روش را انجام می‌دهد به حساب می‌آید.

ماسک جاه‌طلبی‌های بزرگی برای نورالینک دارد و می‌گوید قرار دادن سریع تراشه‌ها، درمان بیماری‌هایی مانند چاقی، اوتیسم، افسردگی و اسکیزوفرنی تسهیل می‌کند. با این حال شرکت نورالینک که سال گذشته حدود پنج میلیارد دلار ارزش داشت، با درخواست‌های مکرر برای بررسی دقیق پروتکل‌های ایمنی و آزمایش‌های حیوانی مواجه شده است. این شرکت چند سال اخیر را صرف آزمایش این ایمپلنت‌ها روی حیوانات کرده است که نتایج متفاوتی به همراه داشته است.

ماسک در ارائه‌ای در سال ۲۰۲۰، تراشه نورالینک را برای اولین بار با نمایش خوکی به نام گرترود در معرض دید عموم قرار داد.

سیگنال‌های مغزی گرترود در لحظه در حالی که او در اطراف می‌چرخید، توسط ایمپلنت ثبت می‌شد. خوک دیگری که در این نمایش شرکت داشت، یک بار ایمپلنت انجام داده بود، اما سپس آن را برداشته بود و زندگی سالمی داشت.

سال بعد، ماسک نمایش دیگری اجرا کرد که در آن یک میمون ماکاک با یک تراشه مغزی در آن حضور داشت که تنها با فکر کردن یک بازی رایانه‌ای انجام می‌داد.

با این حال، در ماه فوریه سال ۲۰۲۲، نورالینک تایید کرد که میمون‌ها در طول آزمایش‌های این شرکت مرده‌اند، اگرچه هرگونه سوء استفاده از حیوانات را رد کرد.

نگرانی های مطرح شده توسط کمیته غیرانتفاعی پزشکان برای پزشکی مسئولانه(PCRM) شامل نمونه‌ای از گم شدن انگشتان دست و پا میمون بود که ممکن است به دلیل «خودزنی» باشد. یک سوم از یک میمون‌ها از خونریزی مغزی رنج می‌بردند.

دکتر سوزان اشنایدر(Susan Schneider)، مدیر موسس مرکز جدید ذهن آینده، در آوریل ۲۰۲۱ به دیلی میل گفت: اگر استفاده گسترده ما از تراشه آن را به فضای ابری متصل کند و نه به عنوان درمان بلکه انسان‌ها را با هوش مصنوعی ادغام کند، مدل تجاری آن می‌تواند تبدیل به وسیله‌ای برای فروش داده‌های ما شود. درونی‌ترین افکار ما به بالاترین پیشنهاد فروخته می‌شوند. همچنین آیا به اشتراکی نیاز داریم که هزینه آن را پرداخت کنیم؟ چه می‌شود اگر قدرت‌ها بر افکار ما تسلط پیدا کنند؟

در حالی که این اولین آزمایش انسانی فناوری نورالینک است، اما با اولین باری که دستگاه‌های رابط مغزی راینه‌ای در انسان کاشته شدند فاصله دارد.

از سال ۲۰۰۴، سیستم رابط برین‌گیت(BrainGate) که توسط دانشگاه براون توسعه یافته بود، بر روی افرادی با نتایج امیدوارکننده آزمایش شده است. بررسی سلامت بیماران که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد نشان داد که هیچ عواقب جدی وجود ندارد و هیچ‌کدام به دلایل سلامتی نیاز به برداشتن آن ندارند.

اندرو جکسون(Andrew Jackson)، استاد رابط‌های عصبی در دانشگاه نیوکاسل، می‌گوید که دستگاه نورالینک حتی ممکن است از جهاتی ایمن‌تر از سیستم برین گیت باشد.

او توضیح داد: یکی از بزرگترین خطرات فناوری موجود این است که یک اتصال «از راه پوست» وجود دارد. این یک مسیر بالقوه برای عفونت است، بنابراین یکی از مزایای نورالینک این است که بی‌سیم است.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: نورالینک ایلان ماسک رابط مغز و رایانه تراشه معاونت علمي و فناوري رياست جمهوري شرکت های دانش بنیان فناوري نانو اولین بیمار فکر کردن تراشه مغزی ماسک گفت

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۷۹۹۷۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جزییات استفاده از اولین واکسن سرطان

 به گزارش  تابناک به نقل از گاردین، اولین واکسن سفارشی مبتنی بر فناوری «ام‌آر‌ان‌ای» برای بیماران مبتلا به ملانوما، کشنده‌ترین سرطان پوست، در بریتانیا آزمایش شد.
 

 دکتر هدر شاو، محقق ملی هماهنگ‌کننده این کارآزمایی، گفت که این تزریق‌ها پتانسیل درمان افراد مبتلا به ملانوم را دارند و در سرطان‌های دیگر از جمله ریه، مثانه و کلیه آزمایش می‌شوند.

این واکسن یک نئوآنتی ژن درمانی فردی است. این برای تحریک سیستم ایمنی طراحی شده است تا بتواند با نوع خاصی از سرطان و تومور بیمار مقابله کند.

شاو گفت: «این یک درمان کاملاً فردی است و از برخی جهات بسیار هوشمندانه‌تر از یک واکسن است». واکسن «سفارشی» به این معنا است که آن را برای بیماری که آن را می‌زند طراحی می‌کنند و ممکن است برای بیمار بعدی مؤثر نباشد. ساختار واکسن با ژنتیک مخصوص تومور آن بیمار هماهنگ است و به سیستم ایمنی او آموزش می‌دهد تا پادتن‌هایی را برای حمله به آنتی‌ژن‌ها یا پادگن‌های سلول‌های سرطانی بسازد. برای طراحی این درمان سفارشی، نمونه تومور بیمار برداشته می‌شود و دی‌ان‌ای آن را توالی‌یابی می‌کنند که هوش مصنوعی نیز در این فرآیند نقش دارد.

داده‌های فاز ۲ نشان داد که احتمال مرگ یا بازگشت سرطان بعد از سه سال در افراد مبتلا به ملانوم‌های پرخطر که همراه با ایمونوتراپی کیترودا تزریق شده بودند در مقایسه با افرادی که فقط کیترودا دریافت کردند، تقریباً نصف (۴۹%) بود.

نحوه استفاده این واکسن برای بیماران به این صورت است که ۱ میلی گرم از واکسن MRNA را هر سه هفته برای حداکثر ۹ دوز و ۲۰۰ میلی گرم کیترودا هر سه هفته (حداکثر ۱۸ دوز) برای حدود یک سال دریافت می‌کنند.

تاریخچه تولید واکسن «ام‌آر‌ان‌ای»
تولید «ام‌آر‌ان‌ای» و تزریق آن در بدن بیش از سی سال قدمت دارد. ساخت واکسن معمولا ده تا پانزده سال طول می‌کشد، اما با همه‌گیری کرونا، فرآیند تولید واکسن شتاب گرفت و به لطف پژوهش‌هایی که پیشتر بر روی سرطان انجام شده بود، یک سال بیشتر طول نکشید. همین، پژوهشگران را تشویق کرد تا امیدوارانه به تولید این واکسن‌ها برای درمان و پیشگیری از دیگر بیماری‌ها از جمله سرطان ادامه دهند.

دو نوع واکسن پیشگیری از سرطان وجود دارد که توسط سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا تأیید شده‌اند؛ واکسن «اچ‌پی‌وی» که از فرد در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت می‌کند. اگر این ویروس برای مدت طولانی در بدن بماند، می‌تواند باعث ایجاد برخی از انواع سرطان شود.

واکسن دیگر «هپاتیت بی» است که از فرد در برابر این ویروس که می‌تواند باعث سرطان کبد شود محافظت می‌کند.

واکسن‌هایی که سرطان را درمان می‌کنند از روشی درمانی به نام ایمونوتراپی بهره می‌برند که کارشان تقویت و آموزش سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان است. پزشکان به افرادی که سرطان دارند واکسن درمانی می‌دهند تا هر سلول سرطانی را که پس از پایان درمان در بدن باقی مانده است از بین ببرند و یا از رشد یا گسترش تومور جلوگیری کنند.